Kim Bu "Kendini Bulan" Şanslı İnsanlar ?

İnsan ne için yaşar? Savrulmak için mi? Yoksa bir şeyler başarmak uğruna çabalamak için mi? Belki de gerçek amaç, tüm bu karmaşanın içinde kendi yolunu bulabilmektir. Hayat, dışsal hedefler peşinde koşarak değil, insanın kendi hakikatini keşfetmesiyle anlam kazanır. Çünkü gerçek tatmin, içsel bir dengeye ulaşmak ve hayatın özünü kavramakla mümkündür.Kendi özünü bulan için savrulmaya da, çabaya da gerek kalmaz. Şansını bulan kendini bulandır.

Peki, insan kendini nasıl gerçekleştirir? Öncelikle, kendini değiştirmeye ya da başkalarına kanıtlamaya çalışmayı bırakmalıdır. Gurur veya utanç gibi kavramlara tutunmadan, eylemleri iyi ya da kötü diye yargılamadan yaşamak, özgürlüğün ve huzurun kapısını açar. İnsan, olduğu haliyle değerli olduğunu fark ettiğinde, gerçek potansiyelini ortaya çıkarabilir ve hayatta daha sağlam bir yere oturabilir.

Bu noktada, Lao Tzu’nun “Doğayla uyum içinde olan kişi, kendisiyle de barışık olur” sözü büyük bir anlam taşır. Çinli filozof, hayatın bir akış içinde olduğunu ve insanın da bu akışa direnmeden ilerlemesi gerektiğini savunur. Ne kadar çok çabalarsak, o kadar sıkışıp kalırız; ne kadar serbest bırakırsak, o kadar özgürleşiriz. Tıpkı su gibi, insan da kendini sıkmadan, akışta kalmayı öğrendiğinde gerçek anlamda huzuru ve kendini bulabilir.

Gerçek başarı, dünyayı değiştirmek değil, kendi hakikatine ulaşmaktır. Kendi gerçeğini bulan kişi, evrensel düzenin mükemmelliğini görmeye başlar. İyi ve kötüyü aynı dengede kucaklayan, tüm deneyimlerin bir anlam taşıdığını fark eden kişi, varoluşun kendisine hizmet ettiğini anlar. Asıl mutluluk, dışsal hedefleri gerçekleştirmekte değil, içsel farkındalıkla uyum içinde yaşamakta gizlidir.

Hayat, tamamlanması gereken bir proje değil, sürekli gelişen bir yolculuktur. Her yeni deneyim, insanı kendine biraz daha yaklaştırır. Kendini gerçekleştiren bir insan, sadece bireysel olarak değil, çevresine de ışık saçar. Çünkü hakikatle uyum içinde olan kişiler genişlemek, büyümek ve başkalarına ilham vermek isterler.

Sonuç olarak, hayatın amacı bir şeylere sahip olmak değil, insanın kendi varlığıyla bütünleşebilmesidir. Gerçek başarı, insanın kendisini olduğu gibi kabul etmesi ve bu yolculuğun keyfini çıkarmasıdır.Çünkü hakikat yolculuktur varış değil.